Na uboczu i z dala od miejskiego zgiełku. Jørn Utzon, słynny twórca Opery w Sydney, po zakończeniu prac nad dziełem swojego życia postanowił odnaleźć wewnętrzny spokój na hiszpańskiej Majorce. Rezydencja Can Lis, nazwana na cześć Lis, żony architekta, jest dziś uważana za ikonę XX-wiecznej architektury.
Budynek powstał w 1971 roku. Duński architekt usadowił go na szczycie klifu, w otoczeniu zielonych zarośli mirtu i sosen, w pobliżu niewielkiej wioski rybackiej.
Aby urzeczywistnić swoją wizję architekt sięgnął po okoliczne tradycyjne techniki budowlane i lokalne materiały. W efekcie zamiast jednej, spójnej bryły powstało pięć oddzielnych pawilonów połączonych ze sobą w taki sposób, aby naturalnie oddać kształt klifu, a zarazem zapewniać maksymalne schronienie przed palącym słońcem.
Bazą budynku stały się duże bloki miejscowego piaskowca o różowym zabarwieniu. Wszystkie okna zaprojektowano, jako głębokie nisze, z jednej strony zapewniające bajeczny widok na wybrzeże, a z drugiej – tamujące ilość wpadającego do wnętrza światła.
Wnętrze domu jest maksymalnie proste a jedyne urozmaicenie stanowią ceramiczne płytki, zdobiące kamienne ławy. W całym domu powtarza się również motyw księżyca w nawiązaniu do nazwy ulicy „Calle de la Media luna” – ulica Półksiężyca.
Z czasem Can Lis stało się tak popularne, że w 1994 roku Jørn oraz Lisa przenieśli się do Can Feliz, domu, którego położenie tym razem objęli ścisłą tajemnicą. Can Lis stało się zaś rodzinnym domem wakacyjnym a częściowo muzeum i taką rolę pełni do dziś.
Jørn Utzon
Jørn Oberg Utzon (1918–2008) to duński architekt modernistyczny, laureat Nagrody Pritzkera (2003 r.), znany przede wszystkim jako autor Sydney Opera House.
W młodości chciał zostać oficerem marynarki, lecz nie został przyjęty do akademii. W 1937 rozpoczął studia architektoniczne w Kopenhadze. W 1942 roku został współpracownikiem Paula Hedqvista w Sztokholmie, pracował również dla Gunnara Asplunda, Alvara Aalto, a następnie Franka L. Wrighta.
W 1950 r. założył własne biuro architektoniczne w Kopenhadze zajmując się głównie projektowaniem mieszkań. W 1957 wygrał konkurs na projekt Opery w Sydney, lecz ze względu na przekroczenie kosztów odebrano mu prawo nadzoru nad inwestycją. Dopiero znacznie później, gdy opera stała się jednym z symboli Australii, doceniono Utzona, nadając mu m.in. w 1985 Order of Australia i w 2003 doktorat honoris causa Uniwersytetu w Sydney.
W latach 60. kontynuował projektowanie mieszkań, wygrał również wiele konkursów na projekty prestiżowych obiektów użyteczności publicznej. Po przejściu na emeryturę na stałe zamieszkał na Majorce.
