Dwie nowe kolekcje, które przygotował Nawer dla Tubądzin są jak wizualna symfonia – w której szum staje się ciszą, a błąd zamienia się w formę. White_Noise oraz Modular_Glitch przenoszą język współczesnej sztuki do wnętrz – odwołując się do estetyki miejskiego rytmu, cyfrowych zakłóceń i cichego szumu.
Tubądzin od lat rozwija platformę Tubądzin Meets Art, powołaną, by łączyć ceramikę z wrażliwością artystów. To tu rodzą się projekty z pogranicza rzemiosła i sztuki: od współpracy z Wojciechem Siudmakiem czy Maciejem Zieniem po artystyczne dialogi z Anią Rudak i Dorotą Koziarą. Wspólne inicjatywy z instytucjami kultury, jak Zachęta czy Łazienki Królewskie, tylko umacniają ten kierunek.
Łukasz Habiera, czyli Nawer, swoją działalność twórczą zaczynał od estetyki graffiti, którą z czasem zaadaptował do przestrzeni galerii i projektów użytkowych. Charakterystyczne kompozycje Nawera oddają tempo współczesnego życia – pełnego zakłóceń, ale też nieoczekiwanej harmonii. W pracy z ceramiką artysta odkrywa nową przestrzeń ekspresji, która pozwala mu przenieść wizualny eksperyment do wnętrz.
Pierwszą z kolekcji, jakie przygotował Nawer dla Tubądzin jest White_Noise, odwołująca się do ciszy, rozumianej nie jako pustka, lecz jako delikatny szum. Powierzchnia inspirowana zgniecionym papierem tworzy nieregularne załamania, które w różny sposób odbijają światło w zależności od pory dnia czy kąta patrzenia.
Druga propozycja – Modular_Glitch – czerpie z estetyki błędu i cyfrowych zakłóceń. Geometryczne moduły układają się w powtarzalne sekwencje, które można dowolnie konfigurować. Powtarzalność jest tu świadomie przełamywana, a struktura nabiera rytmu, przywołując skojarzenia z kodem lub cyfrową siatką. W efekcie powstaje system otwarty, w którym użytkownik może stać się współtwórcą aranżacji.
