Cristina Celestino to jedna z najbardziej utytułowanych włoskich projektantek swojego pokolenia. Jest autorką mebli, produktów oraz wnętrz, a przy tym zapaloną kolekcjonerką włoskich ikon designu. W jej realizacjach znajdziemy mnóstwo odniesień do historii i współczesności świata mody, sztuki i designu.
Urodziła się we Friuli-Wenecji Julijskiej, skąd pochodzą Lella Vignelli i Gae Aulenti – kobiety, które zapisały się w historii projektowania i architektury. Jeśli więc kontekst miejsca ma znaczenie dla twórcy, to Cristina Celestino, ze swoim myśleniem o projektowaniu, jest tego dobitnym przykładem.
Styl Celestino to dobrze wyważona mieszanka wielu inspiracji zapożyczonych ze zbiorowej wyobraźni, kultury popularnej, kształtów i kolorów występujących w naturze. Potrafi łączyć te elementy w harmonijną, racjonalnie uzasadnioną kompozycję – bawi się konwencją i szuka ukrytych, nieoczekiwanych znaczeń. Dużą wagę przykłada do proporcji i skali, przede wszystkim dba jednak o detale. Każde wykończenie, wszystkie kolory i tkaniny muszą ze sobą idealnie współgrać – dopiero wtedy czuje się usatysfakcjonowana, a wnętrze wypełnia się niepowtarzalną atmosferą.
Liczy się kontekst i niezbędna jest gruntowna analiza – czy tak w skrócie można opisać Twoje podejście do projektowania?
Tak, uważam, że dogłębny research jest podstawą pracy mojego studia. Historia miejsca i lokalizacji, kontekst, dziedzictwo wraz z osobowością, potrzebami i wytycznymi klienta dotyczącymi funkcjonalności – to wszystko stanowi punkt wyjścia dla naszej pracy. Na każdym etapie niezbędne jest także słuchanie, obejmujące wiele aspektów: wsłuchiwanie się w klienta, miejsce i jego historię. Dzięki temu nasze projekty są zawsze bardzo precyzyjne i dostosowane do konkretnej lokalizacji.
Jak konkretnie przekłada się to na Twoje realizacje?
Przychodzi mi na myśl ostatni projekt – rezydencja w Rzymie, w którym pełne skupienia i atencji słuchanie odegrało właśnie kluczową rolę. Pomogło nam dostroić się do kontekstu, zrozumieć pochodzenie klientów i ich pragnienie domu pełnego ciepła hygge. Oznaczało to również zaakceptowanie dominującej obecności naturalnego światła w całej przestrzeni. Każdy nasz projekt poprzedza właśnie taka faza badawcza, która często prowadzi do ważnych spostrzeżeń i konkluzji. Znajdują one odzwierciedlenie np. w wyborze materiałów, specyficznych działaniach estetycznych lub całej narracji projektu.
Jakie pytania uważasz za najważniejsze na początku dialogu z klientem?
Niezbędny jest wysoki stopień empatii. Trzeba spróbować połączyć się na głębokim, wręcz podświadomym poziomie, aby zbliżyć się do zrozumienia najgłębszych potrzeb.
W swojej pracy często odwołujesz się do okresów historycznych. W jaki sposób zachowujesz równowagę między inspiracją a dosłownością?
To dobre pytanie. Przeważnie widzę kopie obiektów lub projektów, o których istnieniu dawno zapomnieliśmy, po prostu ponownie wydane bez żadnej reinterpretacji. Osobiście często czerpię z odniesień historycznych, ale zawsze staram się wszystko przefiltrować i nadać projektowi spokojniejszy wydźwięk. Walory estetyczne wyłaniają się wtedy w naturalny, nienachalny sposób. Czasami jednak odnoszę się do historii bezpośrednio, jak w przypadku okładzin ściennych z terakoty dla Fornace Brioni, inspirowanych kasetonowym sufitem kościoła Sant’Andrea w Mantui. Ten obiekt był bardziej oczywistym hołdem dla przeszłości.
Materialność odgrywa kluczową rolę w Twojej pracy. Jak wybierasz materiały do swoich projektów?
Materiały, jakich używam, są wynikiem szeroko zakrojonych badań poprzedzających projekt, a ich wybór często determinuje lokalizacja – w ten sposób powstaje poczucie przynależności i ciągłości. Mam szczególnie głęboki szacunek do materiałów kamiennych, takich jak marmur. Uwielbiam też pracować ze szkłem. Projekt dla Diptyque z ubiegłego roku został osnuty właśnie wokół refleksji na temat tego materiału.
Jakie emocje chcesz wywołać poprzez swoje projekty?
Twoje projekty są przepełnione poetycką atmosferą. W jaki sposób przekładasz elementy inspiracji czerpanych ze sztuki, architektury czy natury na namacalne doświadczenia przestrzenne?
Uważam, że jest to raczej nieświadomy proces. Oglądam wiele wystaw sztuki współczesnej, lubię odkrywać architekturę, szczególnie projekty modernistyczne, kolekcjonuję meble z lat 50. do 80., a do tego pasjonuję się botaniką i kwiatami. Wszystkie te rzeczy z pewnością oddziałują na siebie, ale na poziomie podświadomym. W naturalny, nie do końca łatwy do opisania sposób wpływają na moje projekty.
Zrównoważony rozwój staje się niekwestionowaną bazą współczesnego projektowania. W jaki sposób integrujesz zrównoważone praktyki ze swoją pracą, zachowując jednocześnie wolność estetyczną?
Staramy się w miarę możliwości używać materiałów zrównoważonych i tych o znanym pochodzeniu. Wierzymy w znaczenie poszanowania środowiska i ochrony zasobów, dlatego starannie wybieramy materiały, które są nie tylko wysokiej jakości, ale także etycznie pozyskiwane. Kilka lat temu zaprojektowałam kolekcję mebli dla Etel – ta marka zawsze chętnie wykorzystuje drewno w swoich kolekcjach, a kolekcja Panorama była szczególnie ukierunkowana na ekologię.
Jak Twoim zdaniem design odpowiada dziś na zmiany kulturowe i technologiczne?
Zmiana z pewnością zaszła, następuje powrót do innego rodzaju wymagań – bardziej skupieni jesteśmy na jakości. Rośnie świadomość wartości rzemiosła, trwałości i znaczenia wyborów, jakich dokonujemy, dotyczących materiałów i procesów produkcji. Ludzie szukają czegoś więcej niż tylko atrakcyjności na powierzchownym poziomie – poszukują treści i autentyczności. Widać to w rosnącym zapotrzebowaniu na przemyślane, dobrze wykonane projekty wzornictwa i aranżacji wnętrz.
Cristina Celestino
Urodziła się w 1980 roku w Pordenone. Studiowała architekturę w IUAV School of Architecture w Wenecji, a od 2005 roku pracowała w różnych studiach projektowych, koncentrując się na architekturze wnętrz i designie. W 2013 roku założyła własne studio w Mediolanie. Jej działalność obejmuje projekty mieszkaniowe, hotelarskie i komercyjne, a także kierownictwo artystyczne i projektowanie produktów.
Wśród jej klientów znajdują się m.in. CC-Tapis, Diptyque, Ethimo, Fendi, Etel, Maison Matisse, Gervasoni, Moooi, Gebrüder Thonet Vienna, Nilufar czy Saba. W 2016 roku przyznano jej specjalną nagrodę jury na Salone del Mobile, a w 2022 Maison & Objet uhonorował ją tytułem Najlepszego Projektanta Roku.
